● ریشه و منشا پرخاشگری
الف) منشا غریزی و فطری: گروه بسیاری از روانشناسان برای آن منشا غریزی قائل‌اند و ناشی از این است که طفل به همراه خود هنگام تولد این حالت را واجد و آماده پرخاشگری است که جلوه آن به صورت جنگ، دفاع، نزاع‌های شخصی، درگیری‌های جمعی و تمایلات خرابکارانه توام با خشونت در افراد دیده میشود.
ب) منشا اجتماعی: گروهی از روانشناسان اجتماعی این حالت را ناشی از آموخته‌های اجتماعی و مکتسبات آن می‌دانند، می‌گویند عدم رضایت فرد از محیط و اطرافیان، ناراحتی‌ها و عقده‌هایی که طفل از پدر و مادر و مدیر یا معلم و مدرسه دارد سبب پیدایش این حالت و عقده در فرد میشود. اینان معتقدند که واکنش انسان نسبت به محیط، عکس‌العملی که او در مقابل موانع از خود بروز می‌دهد به تدریج دامنه یافته و گسترده میشود، به صورت پرخاشگری خود را نشان می‌دهد، این امر حتی در مواردی ممکن است به صورت ناخودآگاه باشد و خود فرد نداند چه میکند. تنها تذکر دیگران است که او را به خود می‌آورد ولی باز هم منشا و ریشه آن اجتماعی است، زیرا محیط اجتماعی است که او را به این چنین وضعی سوق داده است.
ج) منشا غریزی اجتماعی: شاید بهترین نظر این باشد که بگوییم این حالت در افراد دارای ریشه و منشا غریزی اجتماعی است، بدین معنی که اصل آن در افراد، غریزی است. از آن بابت که در همه افراد بیش یا کم به صورت آشکار و نهان وجود دارد ولی به تدریج و در اثر اکتساب، دامنه آن گسترده خواهد شد. تحقیقات نشان می‌دهد که پرخاشگری در خانواده‌های سختگیر که تنبیه منفی را در تربیت کودک ضروری می‌دانند بیشتر دیده میشود و نیز اعتقاد بر این است که برخی از انواع پرخاشگری‌ها در خانه‌هایی که اجازه هر نوع پرخاشگری داده میشود و افراد هرگز به طور سریع تنبیه نمی‌شوند، ریشه می‌دواند.
👈این عوامل، دعوا کردن کودکان را افزایش می‌دهد:
✔️توجه نکردن به نیاز کودکان
✔️گرسنگی
✔️خانواده‌های پر‌تنش
✔️مقایسه کودکان باعث رشد نیست، ✔️بلکه حسادت آنها را تحریک میکند
✔️فیلم‌ها و کارتون های خشن
✔️تشویق کودکان به کتک کاری
🌸🌸چرا کودک لجبازی میکند؟
مشغله کاری والدین یکی از دلایل بی توجهی و ارزش قائل نشدن برای کارهای مثبت کودک است . زمانی که کودک به منظور دستیابی به هدف خود شروع به گریه کردن میکند، توجه به اشکهای او تقدیت کننده رفتار منفی و لجبازی کودک میشود.
گاهی اوقات والدین در حضور فرزندشان رفتارهای نادرست آنها را برای دیگران بازگو میکنند و حرکات نادرست و لجبازگونه آن ها را تقلید میکنند. این کار برای بسیاری از کودکان عاملی تشویقی جهت جلب توجه به شمار آمده و تقویت کننده رفتار نامناسب است.
در واقع نادیده گرفتن رفتارهای مثبت و پاداش دادان به رفتارهای منفی به طور ناخودآگاه ؛ سبب تقویت لجبازی در کودکان می شود.
✅با داد زدن کودک چگونه برخورد کنیم؟!
هنگامیکه که کودک شما با صدای بلند چیزی را از شما درخواست میکند متقابلاَ شما با صدای بلند با او حرف نزنید.
صداها را رنگ‌بندی کنید:
🔵صدای آرام= آبی
🔴صدای بلند= قرمز
مثلا بگویید: "این صدای بلند قرمز است و من به صداهای قرمز جواب نمی‌دهم" یا اینکه "آفرین! الان این صدا آبی شد و من جواب می‌دهم." به‌یاد داشته باشید که لحن شما باید آرام باشد تا کودک با آرامش حرف زدن را یاد بگیرد.
✅ سه سالگی اوج لجبازی کودک است،
اما این لجبازی با قصد و غرض نیست
بلکه شخصیت "من" و مستقل کودک
در حال شکل گیری است.
والدین باید کمی صبوری کنند و
از تنبیه کردن خودداری کنند.
