ADHD. بیش فعالی

ا

بیش فعالی، نام یک اختلال رفتاری کودکان است که آن‌ها را با نقص توجه روبه رو کرده و امکان انجام کارهای روزمره را از آنان می‌گیرد اما با آغاز فصل تحصیل سر باز زدن از انجام تکالیف مدرسه و امتناع از تلاش ذهنی که از پیامدهای بی قراری و جنب و جوش بیش از اندازه کودکان است، والدین را با مشکلات بیشتری مواجه می‌کند.  باید دانست در کنار دارودرمانی و مشورت با روانشناس، والدین نیز قادر خواهند بود با به کارگیری تکنیک‌های علمی، بسیاری فاکتورهای منفی رفتار کودک بیش فعال خود را کنترل و به جای آن با پرورش رفتارهای مثبت، او را در انجام امور تحصیلی یاری کنند.

پایین بودن نمرات و مشکلات در انجام تکالیف روی روابط کودک با هم سالان، معلمان و هم چنین واکنش های والدین تأثیر می گذارد و نیز باعث افت اعتماد به نفس و مشکلات هیجانی و رفتاری درکودک می شود.

بر این اساس استفاده از راه کارهای مناسب برای بهبود عملکرد تحصیلی درکودکان ونوجوانان مبتلا به اختلال بیش فعالی- کمبود توجه نقش مهمی در درمان آن ها دارد. مربیان و مشاوران مدارس لازم است درجریان مشکلات کودک یا نوجوان قرار گیرند تا اولاً مشکلات او را به کم هوشی، بی علاقگی یا مخالفت جویی عمدی وی ربط ندهند و بدانند که این مشکلات ناشی از علایم اختلال است و ثانیاً از راه کارهای مناسب برای مدیریت کودک درکلاس استفاده کنند و در نهایت با درمانگر و خانواده ی وی برای درمان همکاری داشته باشند

اختلالاتی که با LD نقاط مشترک دارند.

ADHD :دانش اموزانی که این اختلال را دارند در حوزه توجه و ویژگی های هم چون حواس پرتی. تکانشگری و بیش فعالی روبه رو میشوند. معلم و والدین این کودکان رو کودکانی میدانند که از نظر تمرکز طولانی مدت ناتوانند. در گوش دادن به دیگران ناتوان هستند. پر حرف. بی سازمان در طرح ریزی برنامه هایشان دارند.  33درصد دانش آموزان ال دی (اختلالات یادگیری) learning disorder. دارای نقص توجه هستند البته مشکل ADHD علت ال دی نیست. بلکه LD. زمینه را برای نقص توجه و بیش فعالی مهیا میکند.